Iirhunerte lung hääwe da saratoona önj e doolgrün ma da hålistiine freetlik laawed. Ja stöön uner di wüsterädj foon trii huugepreesterine än hääwe Maa'n, e Mam foont Hiile, än harn jarste saan, di Norderstäär Tuul feriird. Ouers matiinjs ferkünit deer en tiiken foon e hamel, dåt Kiira Stäärens Doochter tuläid wårde schölj, am har följk döör grut gefåår tu fäären. Maadra än Tiirokiil, da ütkiisede ålerne, kaame bål ordi önj e knipe: En preesterin foon di tweede rång, wat måål eefter måcht as, wal jü wüf weese, wat Kiiran tuläit. Jü ferseecht Tiirokiil'n tu ferfäären, tråchtit Maadran eeftert laawen. Bloot ma ouernatörlik heelp luket et, jü intriige äämtuleeden, jü tukaamen mam tu schöölen. Seekstäin iir lääder ouernamt Kiira dåt swåår åmt. Önjtwasche heet ham dåt dool stark feranerd: Weenhüdede tiinoona san inrüked; ja sloue da hilie stiine önjstöög, unerwööle dåt lönj, betrüwe dåt följk, wat heer sunt üülje tide booget. Da saratoona wårde twüngen, döör en unerjardschen gung tu flüchten, aw e janereege e bärje boogfååst tu wården. Ouers Kiira mäi ån foon da fråmde lise. Jü namt'n as brouder önj än wal uk heewe, dåt'r makamt, wan's üttiie. Jü wiitj nooch: Taamu as di saan foon jü preesterin, wat jütids har mam oufmjardie wälj. As har lünsche ploone for'n däi kömen, wörd jü trouluus wüset ferbånd än heet har wat lääder ma en tiinoona-föörst befraid. Nü wal's wrååk naame. Koon Kiira Taamun troue? Schal't jü jung önjfäärerin luke, har följk tu schöölen, önj e fråmde harn wäi tu finen?

Ingo Laabs, geboren 1975 in Flensburg, schreibt Phantasieromane und -gedichte, oft beeinflusst von der Romantik. Bisher erschienene Romane von ihm sind: Peter und das Vilenpferd; Der Weg des dunklen Kriegers; Schamanenbaum; Kira Sternentochter; Der Garten der Liebenden (Valdolon, 1); Schwarze Zeichen; Die purpurne Prinzessin (Valdolon, 2); Der Glöckner von Ringstoft.